O książce: rok / Witaj, miłośniku czytania. Nie zalecamy otwierania Requiem rano przed pójściem do pracy; możesz się znacznie spóźnić. Ci, którzy potrafią czytać między wierszami, potrafią dostrzec, że to, co ważne w swojej bezpośredniej manifestacji, staje się swoim własnym przeciwieństwem. Jest oczywiste, że aktualność nie traci się z biegiem lat, a świat jest zbudowany na takiej dobrej moralności zarówno w naszych czasach, jak i w przeszłości, a także w przyszłych epokach i cywilizacjach. Lekki i wyrafinowany humor podany w umiarkowanych dawkach, pozwala na chwilę wytchnienia i oderwania się od głównego strumienia informacji. Żywe krajobrazy, rozległe horyzonty i bogate kolory – wszystko to zwiększa głębię percepcji i pobudza wyobraźnię. To, co jest napisane, odbieram z niesamowitą ekscytacją! — Każdy krok, każdy niuans jest sugerowany, ale jednocześnie zaskakuje. Opisując wydarzenia z różnych stron, z wielu punktów widzenia, autor stopniowo rozwija fabułę, co z kolei wciąga czytelnika, nie pozwalając mu się nudzić. Dynamiczny i żywy język narracji prowadzi do finału z niesamowitą szybkością i zaskakuje nieprzewidywalnym wynikiem. Jest rzeczą oczywistą, że poruszane tu problemy nie stracą na aktualności ani w czasie, ani w przestrzeni. Od pierwszych linijek uwagę przyciągają obrazy wizualne, które są pod wieloma względami przejrzyste, kolorowe i graficzne. Ciekawie jest obserwować, jak bohaterowie o niskiej moralności, po przejściu trudnych prób, przekształcili się duchowo i radykalnie zmienili swoje spojrzenie na życie. „Requiem” Jewgienija Nikołajewicza Edinaka nie będzie interesującą lekturą dla każdego, ale prawdziwi fani tego stylu będą w pełni usatysfakcjonowani.